4 ข้อในการสร้างแผนภูมิ Excel ให้อ่านง่ายและสวยงาม

เมื่อคุณมีข้อมูลที่ต้องนำเสนอในรูปแบบของ "แผนภูมิ" หรือที่ส่วนใหญ่รู้จักว่า "กราฟ" เราจะทำอย่างไรให้แผนภูมินั้น ดูมีความน่าเชื่อถือมากที่สุด

บทความนี้ เรายังคงนำเสนอกลเม็ดเคล็ดไม่ลับ การแต่งแผนภูมิเหล่านั้น ให้คนทั่วไปสามารถเข้าใจง่าย ดูมีความน่าเชื่อถือ และมีความสวยงาม 

1. เลือกแผนภูมิให้เหมาะสมกับข้อมูลในตาราง
คุณควรทำความเข้าใจข้อมูลก่อนว่า ควรจะนำเสนอแผนภูมิแบบใด เพราะแต่ละแผนภูมิจะนำเสนอเรื่องราวของข้อมูลไม่เหมือนกัน ดังนั้น จำเป็นที่จะต้องเลือกแผนภูมิที่สามารถนำเสนอข้อมูลได้ดีที่สุด  

5 ข้อเลือกแผนภูมิให้เหมาะกับข้อมูล
1. คุณต้องการเปรียบเทียบค่า (Value) หรือไม่ 
แผนภูมิที่เหมาะสมกับการเปรียบเทียบค่าตั้งแต่ 1 ค่าไปจนหลายๆ ค่า เช่น แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) แผนภูมิแทง (ฺBar Chart) แผนภูมิพื้นที่ (Circular Area) แผนภูมิเส้น (Line Chart) แผนภูมิจุด/กระจาย (Scatter Chart) แผนภูมิผสม (Bullet Chart) เป็นต้น 

2. คุณต้องการให้แสดงส่วนประกอบอะไรบ้าง 
เช่น แผนภูมิวงกลม (Pie chart) แผนภูมิพื้นที่ (Area Chart) เป็นต้น 

3. คุณต้องการดูการกระจายตัวของข้อมูลหรือไม่
แผนภูมิที่แสดงการกระจายตัวของข้อมูลจะทำให้คุณสังเกตเห็นข้อมูลที่มีความผิดปกติ แนวโน้มปกติ และช่วงของข้อมูล เช่น แผนภูมิจุด/กระจาย (Scatter Chart) แผนภูมิแทง (ฺBar Chart) แผนภูมิเส้น (Line Chart) แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) เป็นต้น 

4. คุณต้องการวิเคราะห์แนวโน้มของข้อมูลหรือไม่
แผนภูมิที่สามารถให้ข้อมูลของชุดข้อมูล (data set) ต่อช่วงเวลา เช่น แผนภูมิเส้น (Line Chart) แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) เป็นต้น 

5. คุณต้องการดูความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มข้อมูลหรือไม่
เช่น แผนภูมิเส้น (Line Chart) แผนภูมิจุด/กระจาย (Bubble/Scatter Chart) เป็นต้น

ตัวอย่าง แผนภูมิแท่ง กับ แผนภูมิโดนัท ใช้เปรียบเทียบข้อมูลที่เป็นหมวดหมู่ได้เหมือนกัน แต่ลักษณะของแผนภูมิแท่ง ทำให้อ่านข้อมูลแผนภูมิได้อย่างง่ายและเห็นแนวโน้มของข้อมูลได้ มากกว่าแผนภูมิโดนัท ที่เหมาะกับลักษณะข้อมูลที่มีหมวดหมู่หนึ่งใหญ่กว่าหมวดหมู่อื่นๆ มากและไม่ควรมีหมวดหมู่มากเกินกว่า 7 หมวด ดังรูปที่ 1-2

รูปที่ 1 แสดงตัวอย่างแผนภูมิโดนัท

รูปที่ 2 แสดงตัวอย่างแผนภูมิแท่ง

รูปที่ 3 ตัวอย่างเลือกแผนภูมิให้ผู้อ่านเห็นข้อมูลได้ง่าย

2. จัดเรียงข้อมูลเพื่อให้ดูข้อมูลได้ง่ายขึ้น

เมื่อคุณทำตามข้อ 1 มาอย่างดีแล้ว ยอมจะได้แผนภูมิที่ใช้ในการนำเสนอรายละเอียดข้อมูลได้ดีที่สุดแน่นอน แต่เรายังมีเทคนิคอื่นๆ เพิ่มเติมเพื่อให้แผนภูมิของคุณ เป็นแผนภูมิที่เข้าใจได้ง่ายขึ้น นั้นก็คือ เราสามารถทำการจัดเรียงข้อมูลให้ดูได้ง่ายมากขึ้น ดังรูปที่ 4

รูปที่ 4 แสดงแผนภูมิที่ยังไม่ได้จัดเรียงข้อมูล

คุณควรเรียงข้อมูลให้เป็นลำดับ ก่อนสร้างแผนภูมิ เช่น จากมากไปน้อย หรือ น้อยไปมาก เพื่อให้ผู้อ่านคนอื่น สามารถเข้าใจแผนภูมิคุณได้ง่ายมากขึ้น ดังรูปที่ 5

รูปที่ 5 แสดงตัวอย่างแผนภูมิที่จัดเรียงข้อมูลก่อน

3. ควรปรับแต่งแกน X,Y ให้สั้น กระชับ และทำความเข้าใจได้เร็ว
จากรูปที่ 5 จะเห็นว่า เราสามารถทำให้แกน Y ไม่ยาวเกินไปด้วยการคลิกขวาที่แกน Y ของแผนภูมิ >> เลือก "Format Axis" >> เลือก "Custom" >> พิมพ์ [>999999] #,,"M";#,"K" ที่ช่อง Format Code ดังรูปที่ 6

รูปที่ 6 ตัวอย่างการกำหนดแกน y ให้แสดงตัวเลขไม่ยาว

จากรูปที่ 6 เป็นผลการกำหนดให้แกน y แสดงตัวเลขไม่ยาวเหมือนรูปที่ 5 

นอกจากนี้ เรายังสามารถเปลี่ยนรูปแบบของแกน x (X axes) ที่เป็นแกนใช้แสดงประเภทข้อมูล (Category) ของแผนภูมิ เราสามารถปรับเปลี่ยนรูปแบบเพื่อให้ผู้อ่านทำความเข้าใจได้ง่ายมากขึ้น 

ตัวอย่างที่ 1 การใช้ตัวย่อแทนชื่อเต็ม แบบนี้จะทำได้กับประเภทข้อมูลที่เป็น วัน เดือน ปี หรือชื่อเฉพาะต่างๆ 

รูปที่ 7 ตัวอย่างการย่อชื่อประเภทข้อมูล

ตัวอย่างที่ 2 การจัดเรียงข้อความให้อ่านได้ง่ายขึ้น  

รูปที่ 8 ตัวอย่างการจัดเรียงประเภทข้อมูลให้เอียง 45 องศา

รูปที่ 9 ตัวอย่างจัดเรียงประเภทข้อมูลให้เอียง 90 องศา

หรือเลือกแผนภูมิให้ผู้อ่านเห็นรายละเอียดของประเภทข้อมูลได้ง่ายขึ้น ดังรูปที่ 3 ด้านบน

4. การใส่รายละเอียดของแผนภูมิให้เหมาะสม
การที่จะนำแผนภูมิไปนำเสนอกับคนอื่นๆ เราควรใส่รายละเอียดที่จำเป็นของแผนภูมิ เช่น ชื่อแผนภูมิ (Chart Title) ชื่อแกน x ชื่อแกน y (Axis Title) เป็นต้น 

Read More

แผนภูมิเส้น (Line Chart) ต่างอย่างไรกับแผนภูมิกระจาย (Scatter Chart)

จากความก่อนหน้านี้ กล่าวถึง ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับแผนภูมิต่างๆ แผนภูมิคอลัมน์ และ แผนภูมิวงกลมหรือโดนัท ไปแล้ว บทความนี้ เราจะมาทำความรู้จักแผนภูมิเส้นกับแผนภูมิกระจาย ซึ่งเมื่อคุณดูรวมๆ จะพบว่า รูปแบบลักษณะของทั้ง 2 มีความคล้ายกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แผนภูมิกระจายที่มีการเชื่อมต่อโดยเส้น (Scatter with Smooth/Straight Lines and Markers Chart) ยิ่งจะดูคล้ายกับแผนภูมิเส้นที่มีเครื่องหมายกำกับ (Line with Marker Chart/Stacked Line with Marker Chart)  

บทความนี้ จะใช้ข้อมูลดิบที่เป็นข้อมูลยอดขายสินค้าแต่ละเดือน เทียบกันระหว่างปี 2016 และ 2017 มาใช้เป็นตัวอย่างการสร้างแผนภูมิทั้ง 2 ดังรูปที่ 1

รูปที่ 1 แสดงตัวอย่างข้อมูลยอดขายสินค้าแต่ละเดือนเทียบปี

แผนภูมิเส้น (Line Chart)
เป็นแผนภูมิที่สามารถใช้ในการแสดงแนวโน้มตามช่วงเวลา ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลอย่างน้อย 1 ชุด หรือมากกว่า 1 ชุด โดยแนวนอน (Horizontal axis) มักใช้ในการแสดงหมวดหมู่ (Category) ของข้อมูล เช่น แสดงแนวโน้นตามปี เดือน ช่วงวัน เป็นต้น ส่วนแนวตั้ง มันใช้ในการแสดงข้อมูลตัวเลข


รูปแบบแผนภูมิเส้นแบบต่างๆ
1. Line Chart เป็นแผนภูมิที่เหมาะกับข้อมูลที่มีหลาย Data Point (Data Points หมายถึง ตัวเลขที่แสดงในแต่ละจุดบนแผนภูมิ ซึ่งจากรูปที่ 2 คุณสามารถเห็น Data Point บนแผนภูมิเส้นก็ต่อเมื่อนำเมาส์ไปวางในแต่ละจุดของเส้น หรือกำหนดให้แผนภูมิแสดงตัวเลขในแต่ละจุดออกมา) ดังรูปที่ 2

รูปที่ 2 แสดงตัวอย่างแผนภูมิเส้น (Line Chart)

การเตรียมข้อมูลดิบ ให้เหมาะในการสร้างแผนภูมิเส้น
คุณควรเตรียมรูปแบบของข้อมูลดิบให้เหมาะสม กับการสร้างแผนภูมิเส้นให้ง่ายขึ้น ดังนี้ 

• ควรมีคอลัมน์ตัวเลขอย่างน้อย 1 คอลัมน์ หรือมากกว่า และ คอลัมน์ตัวเลขนี้ ต้องมีแถวตั้งแต่ 2 แถวขึ้นไป เพื่อให้แต่ละเส้นมีจุดมากกว่า 2 จุด 
• ตัวเลขควรเป็นค่าบวกหรือลบ
• อาจมีคอลัมน์ที่เป็นตัวหนังสือหรือวันที่ได้

จากรูปที่ 1 เรามาสังเกตว่าข้อมูลในตารางเหมาะจะมาสร้างแผนภูมิเส้นหรือไม่ 

• มีคอลัมน์ที่เป็นตัวเลขมากว่า 1 คอลัมน์ คือ B, C และแต่ละชุดข้อมูล มีแถว 12 แถว 
• มีค่าตัวเลขในคอลัมน์ B, C เป็นค่าบวก 
• มีคอลัมน์ที่เป็นตัวหนังสือ คือ ชื่อเดือน

2. Stacked Line Chart เรียกว่าแผนภูมิเส้นแบบซ้อนกัน แต่เส้นในแผนภูมินี้ จะ ไม่ ซ้อนทับกัน เพราะแต่ละเส้นจะมีการสะสมค่าเพิ่มเข้าไปแต่ละจุดของข้อมูล ดังรูปที่ 3

รูปที่ 3 แสดงตัวอย่างแผนภูมิเส้นแบบซ้อนกัน 

3. 100% Stacked Line Chart เป็นแผนภูมิเส้นตรงแบบ 100% แบบนี้เส้นแต่ละชุดข้อมูลจะไม่ซ้อนทับกัน เพราะแต่ละเส้นจะบวกค่าเพิ่มไปที่ละชุดข้อมูล และแสดงค่าดิบโดยการแปลงค่าดิบนั้นให้เป็นเปอร์เซ็นก่อน ซึ่งถ้าสังเกตเส้นสุดท้ายหรือชุดข้อมูลสุดท้าย จะแสดงเป็นค่าเปอร์เซ็นทั้งหมด นั้นคือ 100% ดังรูปที่ 4

รูปที่ 4 แสดงตัวอย่างแผนภูมิเส้นตรงแบบ 100%

กฎของการแสดงข้อมูลของแผนภูมิเส้นตรงแบบ 100%

• ชุดข้อมูลของแผนภูมินี้ ต้องบวกค่าข้อมูลสะสมไปเรื่อยๆ จนครบ 100%
• ชื่อคอลัมน์จะแทนด้วยเส้นตรง ซึ่งเป็นเส้นตรงที่ยาวเท่ากับจำนวนคอลัมน์ เช่น จากรูปที่ 4 ชื่อคอลัมน์ คือ ชื่อเดือน แผนภูมินี้จึงแสดงชื่อเดือนเป็นเส้นตรงนั้นเอง
• เส้นที่ 2 จะแสดงด้วยค่าของเส้น/ชุดข้อมูลที่ 1 รวมกับ 2 เป็นเปอร์เซ็นของแต่ละคอลัมน์ เช่น เส้นสีฟ้าจุดแรกเป็นค่าเดือนมกราคมแปรงเป็นเปอร์เซ็น ส่วนเส้นสีแดงจุดแรกจะนำค่าทั้ง 2 ชุดมารวมกันจนครบ 100%

4. Line with Marker Chart ดังรูปที่ 5

รูปที่ 5 แสดงตัวอย่างแผนภูมิเส้นแบบมีเครื่องหมาย 

5. Stacked Line with Marker Chart ดังรูปที่ 6

รูปที่ 6 แสดงตัวอย่างแผนภูมิเส้นตรงที่มีเครื่องหมาย

6. 100% Stacked Line with Marker Chart ดังรูปที่ 7

รูปที่ 7 แสดงตัวอย่างแผนภูมิเส้นตรงที่มีเครื่องหมายแบบ 100%

แผนภูมิแบบนี้จะมีความคล้ายคลึงกับ 100% Stacked Line Chart เพียงแต่เพิ่มเครื่องหมายจุดบนเส้นเข้าไป

7. 3-D Line Chart ดังรูปที่ 8

รูปที่ 8 แสดงตัวอย่างแผนภูมิเส้นแบบ 3 มิติ

😊😊😊😊😊

แผนภูมิกระจาย (Scatter Chart)
เป็นแผนภูมิกระจาย ที่ใช้เมื่อต้องการเปรียบเทียบตัวแปรหรือชุดข้อมูลอย่างน้อย 2 ชุดขึ้นไป เพื่อแสดงความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรหรือชุดข้อมูลนั้น โดยแผนภูมิกระจายจะเรียกว่า X Y ว่ามีแนวโน้มไปแนวทางใด มันจุึงเหมาะสำหรับวิเคราะห์ข้อมูลอย่างมาก 
ถ้าคุณมีข้อมูลยอดขายสินค้าแต่ละเดือนในแต่ละปี เป็นดังนี้ 

รูปแบบแผนภูมิกระจายแบบต่างๆ 
1. Scatter Chart เป็นแผนภูมิกระจาย ที่ใช้เมื่อต้องการเปรียบเทียบตัวแปรหรือชุดข้อมูลอย่างน้อย 2 ชุดขึ้นไป เพื่อแสดงความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรหรือชุดข้อมูลนั้น ดังนั้น แผนภูมินี้ จึงเหมาะที่จะนำไปใช้กับข้อมูลที่มีวิธีการวัดแยกกัน ดังรูปที่ 1

รูปที่ 1 แสดงตัวอย่างแผนภูมิกระจาย (Scatter Chart)

การเตรียมข้อมูลดิบ ให้เหมาะกับการสร้างแผนภูมิกระจาย
คุณควรเตรียมรูปแบบของข้อมูลดิบทั้งจำนวนและวันที่ ให้เหมาะสม กับการสร้างแผนภูมิกระจาย ซึ่งถ้าข้อมูลไม่เหมาะสม อาจส่งผลให้แผนภููมิเกิดข้อผิดพลาดได้
1. ควรมีคอลัมน์ที่เป็นตัวเลข 2 คอลัมน์ และ คอลัมน์ที่เป็นตัวเลขนี้ ต้องมีอย่างน้อย 2 แถวหรือมากกว่า เพื่อให้โปรแกรมลากเส้นระหว่าง 2 ชุดข้อมูลได้
2. คอลัมน์ที่เป็นวันที่สามารถใช้เป็นคอลัมน์ตัวเลข ซึ่งจะวางไว้ที่แนวนอน (แกน X) โดยแแกน X นี้ มักให้แสดงข้อมูลที่เป็นหมวดหมู่ เช่น วันที่ เดือน ปี เป็นต้น 

2. Scatter with Smooth Lines and Markers Chart เป็นแผนภูมิกระจายแบบเส้นโค้งที่มีเครื่องหมายจุด ที่เหมาะสมกับข้อมูลที่มีข้อมูลน้อย และข้อมูลแทนด้วย X, Y ดังรูปที่ 2

รูปที่ 2 แสดงตัวอย่างแผนภูมิกระจายแบบเส้นโค้งมีเครื่องหมาย (Scatter with Smooth Lines and Markers)

3. Scatter with Smooth Lines Chart เป็นแผนภูมิกระจายเส้นโค้ง ที่เหมาะสมกับข้อมูลจำนวนมาก และข้อมูลแทนด้วย X, Y ดังรูปที่ 3

รูปที่ 3 แสดงตัวอย่างแผนภูมิกระจายเส้นโค้ง (Scatter with Smooth Line Chart)

4. Scatter with Straight Lines and Markers Chart เป็นแผนภูมิกระจายเส้นตรงที่มีเครื่องหมาย โดยเหมาะที่จะใช้กับข้อมูลที่มีข้อมูลน้อย และข้อมูลแทนด้วย X, Y ดังรูปที่ 4 

รูปที่ 4 แสดงตัวอย่างแผนภูมิกระจายที่เป็นเส้นตรงที่มีเครื่องหมาย (Scatter with Straight Lines and Markers Chart)

5. Scatter with Straight Lines Chart เป็นแผนภูมิกระจายเส้นตรง แผนภูมิแบบนี้เหมาะกับข้อมูลจำนวนมากและมีวิธีการวัดที่ต่างกัน ดังรูปที่ 5

รูปที่ 5 แสดงตัวอย่างแผนภูมิกระจายเส้นตรง (Scatter with Straight Lines Chart)

😊😊😊😊😊

จากตัวอย่างข้างบน จะพบว่า จุดประสงค์ของแผนภูมิทั้ง 2 ไม่เหมือนกัน เพราะ แผนภูมิเส้น เพื่อแสดงแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นของข้อมูล แต่แผนภูมิกระจาย เพื่อเปรียบเทียบตัวแปรหรือชุดข้อมูล และ แผนภูมิกระจาย เวลา Pot เส้น ยังไม่มีหมวดหมู่บนแกนแนวนอน เหมือนกับ Line Chart อีกด้วย

นอกจากนี้ ข้อจำกัดของการสร้างแผนภูมิทั้ง 2 แผนภูมิ คือ ห้ามเว้นข้อมูล(ดิบ) ทั้งแถวหรือคอลัมน์ ในตารางที่นำมาสร้างแผนภูมิ เพราะแผนภูมิจะไม่สมบูรณ์ทันที

Read More

ทำความรู้จัก แผนภูมิวงกลมหรือโดนัท (Pie/Doughnut chart) ใน Excel

ในบทความนี้ เรามาทำความรู้จักกับแผนภูมิวงกลมต่อจาก แผนภูมิคอลัมน์ โดยเมื่อคุณอ่านบทความนี้จบ คุณจะได้เรียนรู้ประเภทของแผนภูมิวงกลม การ Plotting ข้อมูลให้เป็นแผนภูมิวงกลม  การสร้างแผนภูมิวงกลมให้สวยมากขึ้น  

แผนภูมิวงกลมหรือโดนัท (Pie/Doughnut chart) 
เป็นการแสดงข้อมูลเป็นวงกลมหรือโดนัท โดยที่แต่ละวงจะแทนข้อมูล 1 ชุด ที่ถูกแบ่งเป็นสัดส่วนไว้แล้ว  

โดยจุดสังเกต ถ้าคุณจะใช้แผนภูมิวงกลมนี้กับชุดข้อมูลหลายชุด จะถือว่าไม่หมาะสม เพราะจะทำให้สัดส่วนของ Doughnut ด้านนอกผิดไปจากขนาดข้อมูลจริง (เพราะ สัดส่วนข้อมูลของ Doughnut ด้านนอกจะมีขนาดใหญ่กว่า Doughnut ด้านใน) 

ดังนั้น หากต้องการจะทำการเปรียบเทียบชุดข้อมูลหลาย ๆ ชุด ควรจะไปใช้แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) หรือแผนภูมิแท่ง (Bar Chart) หรือถ้าหากคุณจำเป็นต้องใช้แผนภูมินี้จริงๆ ควรมีการแสดงค่าข้อมูลหรือเปอร์เซ็นต์ ไว้ในแผนภูมิด้วย

ข้อกำหนดเบื้องต้นเมื่อต้องใช้แผนภูมิคอลัมน์หรือโดนัท
1. มีชุดข้อมูลอย่างน้อย 1 ชุดหรือมากกว่า 
2. ต้อง ไม่ มีค่าติดลบ หรือ เป็นศูนย์ ในข้อมูล
3. รายการย่อย (Item) ของข้อมูลต่อชุด ต้องไม่เกิน 7 รายการ

การสร้างแผนภูมิวงกลม
1. เลือกข้อมูลที่ต้องการจะสร้างแผนภูมิวงกลม 

2. คลิก Insert > Insert Pie or Doughnut Chart > Doughnut ดังรูปที่ 1 

รูปที่ 1 ช่องทางการสร้างแผนภูมิวงกลมหรือโดนัท

โดยแผนภูมิวงกลมหรือโดนััท สามารถแบ่งเป็น 3 ประเภททย่อย ดังนี้ 
3.1. แผนภูมิวงกลมหรือโดนัท (Pie Chart) ดังรูปที่ 2 

รูปที่ 2 แสดงตัวอย่างแผนภูมิวงกลม

3.2. แผนภูมิวงกลมแบบ 3 มิติ (Pie in 3-D Chart) ดังรูปที่ 4

รูปที่ 4 แสดงตัวอย่างแผนภูมิวงกลมแบบ 3 มิติ

3.3. แผนภูมิวงกลมโดนัท ดังรูปที่ 5

รูปที่ 5 แสดงตัวอย่างแผนภูมิโดนัท แบบข้อมูลชุดเดียว

สำหรับข้อมูลที่มีหลายชุด แผนภูมิโดนัท ก็สามารถนำเสนอได้ดี ดังรูปที่ 6

รูปที่ 6 แสดงตัวอย่างแผนภูมิโดนัท แบบข้อมูลหลายชุด

นอกจากนี้ ข้อกำหนดเบื้องต้นที่แนะว่าให้แผนภูมิมีรายการย่อย (Item) ไม่เกิน 7 รายการ ซึ่งถ้าหากจำเป็นต้องนำเสนอข้อมูลที่มากกว่านั้นละ เราจะหาทางออกให้กับแผนภูมิแบบนี้อย่างไร 

คำตอบก็คือ Pie of Pie Chart ดังรูปที่ 7 

รูปที่ 7 แสดงตัวอย่างการใช้แผนภูมิแบบ Pie of Pie Chart 

จากรูปที่ 7 จะพบว่า ข้อมูลดิบ (ตาราง) มีรายการย่อย (Item) มากกว่า 7 รายการ เราเลือกใช้ Pie of Pie Chart เพื่อนำเสนอข้อมูลรายการอื่นให้ได้รายละเอียดเพิ่มเติมนั้นเอง 

ถ้ายิ่งข้อมูลดิบมีจำนวนมากเท่าไร รายละเอียดของข้อมูลก็ยิ่งดูยากมากขึ้นตามไปด้วย จากรูปที่ 7 เราได้นำเสนอเป็นเปอร์เซ็น ซึ่งเป็นรูปแบบที่เหมาะสมมากกว่าตัวเลขตามตาราง 

รายละเอียดของแผนภูมิ เราจะอธิบาย เริ่มจาก ข้อมูลบรรทัดแรกของตาราง คือ
1. สีฟ้า-7% หมายถึง Chumphon วนไปทางซ้าย 
2. สีแดง-13% หมายถึง Amnat Charoen
3. สีเท่า-14% หมายถึง Lampang
4. สีเหลือง-14% หมายถึง Chanthaburi
5. สีน้ำเงิน-2% หมายถึง Samut Prakan
6. สีเขียว-9% หมายถึง Rayong
7, รวมข้อมูลจังหวัดอื่นที่เหลือ-41% ซึ่งมี Pie อีกอันเพื่ออธิบายรายละเอียดส่วนที่เหลือ Krabi / Samut Songkhram / Ratchaburi / Chiang Rai 

นอกจาก Pie of Pie Chart แล้วยังสามารถทำเป็น Bar of Pie Chart ดังรูปที่ 8

รูปที่ 8 แสดงตัวอย่างแผนภูมิแบบ Bar of Pie Chart

นี่จะเห็นว่าเพียงแค่แผนภูมิวงกลม/โดนัท คุณสามารถนำเสนอได้หลายรูปแบบ เพื่อให้นำไปใช้ให้เหมาะสมกับสถานการณ์หรือข้อมูลแบบต่างๆ นั้นเอง

Read More

7 ประเภทแผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) ใน Excel

บทความก่อนหน้านี้ เรานำเสนอความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการสร้างแผนภูมิในแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นแผนภูมิเส้น (Line Chart) แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) แผนภูมิวงกลม (Pie/Doughnut chart) แผนภูมิแท่ง (Bar Chart) แผนภูมิพื้นที่ (Area Chart)  แผนภูมิจุด (Scatter/Bubble Chart) เป็นต้น คุณสามารถไปทบทวนได้ที่  "ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับแผนภูมิ (Chart) ต่างๆ ใน Excel"
ในบทความนี้ เราจะอธิบายแผนภูมิคอลัมน์ ให้ละเอียดมากขึ้น เพื่อให้คุณนำเสนอมุมมองแผนภูมิคอลัมน์ ให้เหมาะสมกับข้อมูลเดิมนั้นเอง

แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) 
เป็นแผนภูมิที่ใช้แสดงชุดข้อมูลอย่างน้อย 1 ชุด หรือ ใช้เปรียบเทียบข้อมูลหลายชุด ดังตารางข้างล่างนี้ เป็นข้อมูล 2 ชุด ที่จะนำมาเปรียบเทียบกันโดยใช้แผนภูมิคอลัมน์  

ตารางที่ 1 แสดงข้อมูลที่นำมาสร้างแผนภูมิ

ตารางที่ 1 สามารถนำข้อมูลที่มากกว่า 2 ชุด คือ รายได้ของเดือนหนึ่ง (Income of m1) และสอง (Income of m2) มาเปรียบเทียบกัน โดยแนวตั้ง (vertical axis : Y-axis) มักจะแสดงเป็นตัวเลข ส่วนแนวนอน (horizontal axis : X-axis) ก็จะแสดงเป็นข้อมูลประเภทอื่นๆ ดังรูปที่ 2

รูปที่ 2 ลักษณะของแผนภูมิคอลัมน์

ลักษณะของแผนภูมิคอลัมน์ สามารถแบ่งได้ 2 ประเภทใหญ่ คือ
แผนภูมิคอลัมน์แบบคลัสเตอร์ และ แบบซ้อนกัน ซึ่งแต่ละประเภทยังแบ่งออกเป็น 7 แบบย่อย ดังนี้

2.1. แผนภูมิคอลัมน์แบบคลัสเตอร์ (Clustered Column) เป็นการเปรียบเทียบข้อมูลชุดเดียว/หลายชุด โดยคอลัมน์จะเชื่อมต่อติดกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน ดังรูปที่ 3

รูปที่ 3 แสดงแผนภูมิคอลัมน์แบบคลัสเตอร์

2.2. แผนภูมิคอลัมน์แบบ 3-D คลัสเตอร์ (3-D Clustered Column) เป็นการเปรียบเทียบข้อมูลชุดเดียว/หลายชุด โดยคอลัมน์เชื่อมกันเป็นกลุ่มเป็นก้อนแบบ 3 มิติ ดังรูปที่ 2

2.3. แผนภูมิคอลัมน์แบบ 3-D (3-D Column) เป็นการเปรียบเทียบข้อมูลชุดเดียว/หลายชุด โดยแต่ละชุดข้อมูลเป็นแผนภูมิคอลัมน์แบบ 3 มิติ ดังรูปที่ 4

รูปที่ 4 แสดงแผนภูมิคอลัมน์แบบ 3-D

2.4. แผนภูมิคอลัมน์ซ้อนกัน (Stacked Column) เหมาะกับการใช้เปรียบเทียบข้อมูลหลายชุด โดยแสดงในลักษณะคอลัมน์ที่ซ้อนกัน ดังรูปที่ 5

รูปที่ 5 แสดงแผนภูมิคอลัมน์ซ้อนกัน 

2.5. แผนภูมิคอลัมน์แบบ 3-D ซ้อนกัน (3-D Stacked Column) เหมาะกับการใช้เปรียบเทียบข้อมูลหลายชุด โดยมีลักษณะคอลัมน์ซ้อนกัน ดังรูปที่ 6

รูปที่ 6 แสดงแผนภูมิคอลัมน์แบบ 3-D ซ้อนกัน

2.6. แผนภูมิคอลัมน์ซ้อนกันแบบความสูงเท่ากัน (100% Stacked Column) เหมากับใช้เปรียบเทียบข้อมูลหลายชุด โดยแสดงในลักษณะคอลัมน์ที่ซ้อนกัน ขนาดเท่ากัน ดังรูปที่ 7

รูปที่ 7 แสดงแผนภูมิคอลัมน์ซ้อนกันแบบความสูงเท่ากัน

2.7. แผนภูมิคอลัมน์ 3-D ซ้อนกันแบบความสูงเท่ากัน  (3-D 100% Stacked Column) ดังรูปที่ 8

รูปที่ 8 แสดงแผนภูมิคอลัมน์แบบ 3-D ที่ซ้อนกันแล้วความสูงเต็ม 100%

ขั้นตอนการสร้าง
1. เลือกข้อมูลในตารางที่ต้องการนำมาแสดงแผนภูมิคอลัมน์ 
2. คลิกเมนู Insert ดังรูปที่ 9
3. เลือก Chart ribbon group หรือ Alt+F1 ดังรูปที่ 9

รูปที่ 9 แสดงขั้นตอนการสร้างแผนภูมิ

 4. เลือก Column Chart ที่ต้องการ ดังรูปที่ 10

รูปที่ 10 แสดงเมนู Column Chart

Read More

ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับแผนภูมิ (Chart) ต่างๆ ใน Excel

บทความนี้ เราขอนำเสนอความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการสร้างแผนภูมิในแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นแผนภูมิเส้น (Line Chart) แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) แผนภูมิวงกลม (Pie/Doughnut chart) แผนภูมิแท่ง (Bar Chart) แผนภูมิพื้นที่ (Area Chart)  แผนภูมิจุด (Scatter/Bubble Chart) เป็นต้น

แผนภูมิ (Chart) คือ การแสดงข้อมูลตัวเลขแบบกราฟ เพื่อให้คนที่ไม่เคยเห็นข้อมูลตัวเลขเหล่านี้ สามารถทำความเข้าใจได้ง่าย และเร็วที่สุด 
โดยแผนภูมิส่วนมาก เช่น แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) แผนภูมิแท่ง (Bar Chart) คุณๆ สามารถใส่ค่าข้อมูลในแถวหรือคอลัมน์ใส่ในแผนภูมิ ส่วนบางแผนภูมิ เช่น แผนภูมิวงกลม (Pie/Doughnut chart) คุณต้องทำการจัดเรียงข้อมูลเฉพาะก่อน

ประเภทแผนภูมิใน Excel
1. แผนภูมิเส้น (Line Chart) 
เป็นการแสดงแนวโน้มของข้อมูลอย่างน้อย 1 ชุด หรือใช้แสดงแนวโน้มของข้อมูลหลายชุดได้ แต่ละชุดข้อมูลจะแยกโดยใช้สีที่ต่างกัน โดยแนวตั้ง (vertical axis : Y-axis) มักจะแสดงเป็นตัวเลข ส่วนแนวนอน (horizontal axis : X-axis) ใช้แสดงข้อมูลประเภทอื่นๆ 
2. แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) 
เป็นการแสดงข้อมูลเปรียบเทียบชุดข้อมูลอย่างน้อย 1 ชุด หรือ ใช้เปรียบเทียบข้อมูลหลายชุดได้ แต่ละชุดข้อมูลจะแยกโดยใช้สีที่ต่างกัน โดยแนวตั้ง (vertical axis : Y-axis) มักจะแสดงเป็นตัวเลข ส่วนแนวนอน (horizontal axis : X-axis) ก็จะแสดงเป็นข้อมูลประเภทอื่นๆ 
3. แผนภูมิวงกลม (Pie/Doughnut chart) 
เป็นการแสดงข้อมูลเพียง 1 ชุด ที่ถูกแบ่งเป็นสัดส่วนไว้แล้ว และนำมาแสดงในรูปแบบวงกลม 
4. แผนภูมิแท่ง (Bar Chart) 
เป็นการแสดงข้อมูลแท่งที่นอน ซึ่งแผนภูมิแบบนี้เหมาะสมที่จะแสดงหรือเปรียบเทียบชุดข้อมูลจำนวนมาก ได้ดีกว่าแผนภูมิแบบอื่น
5. แผนภูมิพื้นที่ (Area Chart) 
เป็นการแสดงแนวโน้มของข้อมูล คล้ายกับแผนภูมิเส้น ต่างกันเพียงพื้นที่ใต้เส้น
6. แผนภูมิจุด (Scatter/Bubble Chart) 
จุดประสงค์ของแผนภูมินี้ เป็นการแสดงค่า 2 ชุดมาเปรียบเทียบกัน ซึ่งแผนภูมิจุดนี้ จะคล้ายกับแผนภูมิเส้น โดยจุด (Scatter) ที่โปรแกรม Plot จะแสดงว่าตัวแปรหนึ่งตัวได้รับอิทธิพลจากตัวแปรอื่นมาก-น้อยเพียงใด ซึ่งความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรทั้ง 2 ตัวถูกเรียกว่า "ความสัมพันธ์" (correlation)
นอกจากนี้ ยังมีแผนภูมิอื่นๆ ในโปรแกรม Excel บางเวอร์ชั่น เช่น แผนภูมิคลัง (Stock Chart) แผนภูมิพื้นผิว (Surface Chart) แผนภูมิเรดาร์ (Radar Chart) และ แผนภูมิผสม (Combo Chart) ซึ่งแผนภูมิเหล่านี้ ไม่ค่อยมีคนนิยมใช้กัน

4 ขั้นตอนการสร้างกราฟแบบต่าง ๆ ด้วย Excel
1. ทำการ High Light ข้อมูล รวมทั้งชื่อแถวและชื่อคอลัมน์ ที่ต้องการมาสร้างแผนภูมิ (ซึ่งทั้งชื่อแถวและชื่อคอลัมน์ ไม่เกี่ยวกับชื่อของแผนภูมิ)
2. คลิกเมนู Insert tab 
3. เลือก Chart ribbon group หรือ Alt+F1
4. เลือก Chart ที่ต้องการ เช่น แผนภูมิเส้น (Line Chart) แผนภูมิคอลัมน์ (Column Chart) แผนภูมิแท่ง (Bar Chart) เป็นต้น

ส่วนประกอบของแผนภูมิ
ตอนนี้เราควรมาทำความรู้จักส่วนประกอบในแผนภูมิ เพื่อเวลาที่คุณๆ ต้องมาจัดการ/เปลี่ยนแปลง รูปแบบของแผนภูมิที่คุณเลือกไว้ภายหลังได้สะดวกขึ้น จากรูปที่ 1

รูปที่ 1 แสดงส่วนประกอบของแผนภูมิ

1. พื้นหลังของแผนภูมิ (chart area)
2. เค้าโครงของแผนภูมิ (plot area)
3. ข้อมูลที่แสดงในแผนภูมิ (the data points of the data series)
4. แกนแนวนอน (horizontal axis) และแกนแนวตั้ง (vertical axis)
5. คำนิยามที่ใช้แยกชุดข้อมูลในแผนภูมิ (legend)
6. ชื่อที่ใช้อธิบายแกนแนวนอน (Branch) ชื่อที่ใช้อธิบายแกนแนวตั้ง (Income) 
7. ชื่อของแผนภูมิ คุณสามารถตั้งชื่อแผนภูมิได้เอง
8. คำอธิบาย (data label) ใช้อธิบายรายละเอียดของรายการข้อมูล ซึ่งคำอธิบายจะปรากฏเมื่อวางเมาส์ลงบนรายการข้อมูลในแผนภูมินั้นเอง จากรูปที่ 1 คำอธิบายจะแสดงรายได้ที่สาขา Krabi ต่อเดือนเป็น 150,000 บาท

การปรับแต่งแผนภูมิ (Customizing Excel Charts)
1. เพิ่ม/ปรับแต่งส่วนประกอบของแผนภูมิ (chart elements) หรือโครงสร้างของแผนภูมิ (chart layout) และ รูปแบบของแผนภูมิ (chart style) ให้เหมือนกับมีผู้เชี่ยวชาญสร้างให้ 

โดยการเปลี่ยนส่วนประกอบของแผนภูมิ เช่น พื้นหลังของแผนภูมิ (chart area), เค้าโครงของแผนภูมิ (plot area), ข้อมูลที่แสดงในแผนภูมิ (data series), คำอธิบายในแผนภูมิ (legend of the chart)

ส่วนของโครงสร้างของแผนภูมิหรือส่วนประกอบที่เฉพาะเจาะจง เช่น ชื่อแผนภูมิ (titles), คำอธิบายของแผนภูมิ  (legend), ข้อมูลตาราง (data table)

ส่วนรูปแบบของแผนภูมิ เช่น เปลี่ยนสีพื้นหลัง ตัวหนังสือ เป็นต้น เพื่อให้แผนภูมิมีรูปแบบเหมือนกับองค์กรหรือหน่วยงานของคุณ 

2. ทำแผนภูมิให้มีจุดน่าสนใจอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น ลัญลักษณ์รูปแบบพิเศษ, WordArt, ใส่รูปแบบต่างๆให้กับตัวอักษรหรือตัวเลจ เช่น ใส่เงา (shadow), สะท้อน (reflection), ใส่แสง (glow), ปรับให้เอียง (bevel), ใส่แบบสามมิติ (3-D rotation) เป็นต้น  

ตอนนี้คุณน่าจะเข้าใจพื้นฐานของแผนภูมิในโปรแกรม Excel กันบ้างต่อไปเราจะไปทำความรู้จักแผนภูมิแต่ละประเภทให้มากขึ้น เพื่อให้คุณสามารถเลือกว่าจะนำเสนอข้อมูลในแผนภูมิแบบใดที่จะดีมากที่สุด

อ้างอิง

https://www.keynotesupport.com/excel-basics/excel-chart-types.shtml

https://support.office.com/en-us/article/Create-a-chart-from-start-to-finish-0baf399e-dd61-4e18-8a73-b3fd5d5680c2

https://www.keynotesupport.com/excel-basics/excel-charts-beginners.shtml

Read More